Apa Yang Kau Baca?

Sejahteralah ke atas kamu...

Korang dah tengok filem Hantu Dalam Botol Kicap? Best tak? Best tak? *tanya dengan nada kepoh gile si khinz*. Masalahnye, ada ke orang nak tengok citer tu???! Owh, mestilah ada. Kalo tak mana mungkin film producer nk buat citer yang penuh nilai-nilai murni dan membina minda seperti itu ye dok?

Kalau pasal betapa berlambaknya drama dan filem seram kat Mesia ni, kita memang dah tak perlu bincang lagi. Sebab memang sudah terang lagi bersuluh yang produk-produk filem kita memang menghala ke arah kehantuan, kesyaitonirrajiman dan kebomohan. Saya pasti kita semua dah tepu nak terima lagi genre begini. Tapi apa yang kita bleh buat pun? Komplen banyak-banyak pun nanti geng-geng producer pasti ada jawapan putarjaya derang. So, terpaksa la kita biar je genre seram ni menguasai screen tv umah kita. Dh nak sangat buat cite seram kan? Haaah... Buat! Buat le sampai gangren. Saya dah merelakan semua tu.

CUMA.... Chey, setiap ayat mesti ada cuma atau tapi. Tak thrill la kan kalo takde tapi-tapi ni. Nanti kalo takde syarat, senang la zack nak kawen dengan azura tanpa halangan daripada Tan Sri Putih. Amboi, tan sri sokmo citer melayu ni. Kalau aku tgk citer omputih takde plak derang nak gunakan pangkat2 'sir' dalam filem derang utk menggambarkan kekayaan seseorang.

Ok ok. Back to the CUMA tadi. Meleret mcm gaun pengantin lisa surirumah plak nenek tua nim. Cuma, saya sangat tak suka, bercampur dengan tak setuju langsung bila setiap cerita seram kita ni disulami drngan adegan2 bomoh baca jampi separah mantera2 dengan bahasa yang pelik-pelik. Kalau citer seram komedi buat adegan jampi jampi untuk tujuan lawak kederat. Kalau cerita seram serius plak buat adegan jampi untuk memberi mood seram yang paling maksima tapi sebenarnya last2 mood seram tu tetap jadi kelakar. So, what's the point dey yennadey??! Macam takde beza pun citer seram dengan citer kelakar. Dah tu apa motipnye? Kalau ye pun nak buat upacara halau hantu, takyah la guna jampi serapah dalam bahasa pelik2 tu. Sebab nampak jelas syiriknya kalau dah ada telur ayam (yang sudah pasti bukan utk direbus atau digoreng dadar utk dijadikan menu makan tok moh), kemenyan asap2 segala bagai kain kuning dengan tangkal lagi. Kalau yang jampi tu konon2 bomoh jahat je bleh terima lagi. Ini yang side konon konon baik pun main jampi jugak. Ini serius. Jampi bahasa siam atau bahasa Jawa. Tak memberi kebaikan langsung.

Saya nak tanya korang, ada ke orang yang tengok citer seram yang ada bomoh-bomoh tu boleh jadi insaf kalau mereka sebelum ni memang ada main bomoh-bomoh? Orang boleh insaf ke bila tengok bomoh jahat dikalahkan oleh bomoh suci mulia? Ataupun kalau orang-orang yang kurang pegangan agama yang penuh dendam terhadap orang lain, agak-agaknya dia dapat ilham tak cara nak 'selesai' kan dendam dia bila tengok cerita-cerita santau ni semua? Korang takyah cakap la pasal zaman moden ni orang makin berteknologi canggih ni orang dah tak percaya hantu-hantu. Makin teruk je saya tengok. Santau sana, santau sini. *Santau itu adalah sihir. Dan sihir itu wujud ya. Sila percaya. Zaman dulu, kalau ilmu2 jin memang dah wujud. Tapi setau saya kebanyakannya digunakan untuk pelindung diri sendiri je. Itu pun dah cukup syirik sebab mohon perlindungan slain daripada Allah. Tapi sekarang dah bukan main-main punya syirik. Ni main nak sihir-sihir orang plak. Berdosa betul. Tengok wonderpets lagi bagus. Tetiba.

So, kalau Ahmad Idham atau Mamat Khalid atau lelaki kacak terbaca blog saya ni. Atau sesape la yang dia rasa diri dia producer film atau pengarah film seram, kalau boleh takyah le buat citer seram dah. Saya dah tepu habis dah nak log in cerita hantu dalam kepala ni. Tapi kalau rasa dah takleh tahan sangat nak buat citer hantu jugak, part-part jampi serapah tu semua takyah le masukkan. Dah la jampi serapah, siap ada special effects plak tu. Ada cahaya dalam bentuk bebola api main tembak-tembak tepis-tepis lagi. Rosak betul mentaliti korang ni. Itu je la. RIndu bukan nak baca entry terbaru saya? Takpe saya faham. Saya adalah blogger yang paling maju dan berkaliber serta paling ramai follower tahap 50 ribu. Hahah. Sarcasm.

Masalahnya... ada ke producer filem nak baca blog saya? Hahahahaha.. Dah tentu la takdop. Boo kat diri sendiri! Booo!