Sejahteralah ke atas kamu yang membaca blog ini...
Tajuk entry kemain lagi speaking homputih. Tetiba isi kandungan entry ni, bersepai bahasa melayu. Takpe, saya orang melayu.
Untuk majlis perkahwinan saya yang dah berlaku 16 hari lepas, saya tak mengupah mana-mana mak handam untuk memekapkan diriku ini. Mula-mula macam nak menggunakan perkhidmatan kawan sekolah menengah saya yang jadi mekap artis di Bobbi Brown. Tapi last minute beliau tak dapat cuti plak. Kemudian, saya ada juga minta tolong kawan saya yang berada di Kuantan untuk carikan jurumekap. Jumpa tu jumpa. Tapi saya tak tengok hasil keja dia macamana. Hanya booking melalui kawan saya tu je. Lagipun, bila saya bagitau mak saya yang saya nak amik jurumekap dengan bayaran RM200 sekali mekap, mak saya tak setuju, then beliau suruh saya mekap sendiri jek. Erm, so saya ok je la.. Cancel booking, then saya kuatkan azam dan yakinkan diri bahawa saya memang boleh mekap diri sendiri, dihari perkahwinan saya. Tak peduli la orang nak cakap apa. Asalkan saya boleh kawen. [Fuh... ayat desperado ni... auwww...].
Sebenarnya, kalau mak saya benarkan saya upah jurumekap pun, saya sendiri agak cerewet. Saya paling fobia kalau-kalau mekap saya nampak mcm clown pada hari perkahwinan. Kalau mekap buruk masa ari perkahwinan, memang disaster la. Dah la time tu la kita akan bergambar bagai nak rak. Pastu, gambar-gambar tu plak akan disimpan selama-lamanya. Jadi, bila mak saya tak suka kalau saya upah jurumekap, saya sebenarnya suka. Kekeke.. Supaya saya boleh mekap diri saya sendiri dan control warna dan ketebalan mekap saya tu. Biar la tak berapa cantik macam profesional. Asalkan diri sendiri puashati dan even kalo buruk sekalipun, saya takde sesiapa yang dapat dipersalahkan. Itu je yang paling penting. Hahaha.
Saya mula mekap untuk hari nikah dan kenduri di rumah saya, pada jam 8.45am. Majlis akad nikah jam 11 am. Lama kan? Tu pun, siap pakai tudung semua dah hampir-hampir jam 11.00 a.m. Macam jam 10.59 am gitu kot. Jurunikah plak terlebih punctual. Beliau sampai awal. Memang cemerlang. Nasib baik le bila saya tepon En Stormpong masa tu beliau dah on the way. So, saya tak la gelabah beruk sangat. Kalau on the way En Stormpong tu, insyaAllah sempat sampai punya. *Sebab umah kami tak jauh mana pun.
So, hasil mekap diri sendiri yang tak seberapa tu, macam ni la... Gambar pertama yang pakai tudung putih tu, amik masa 2 jam 30 minit. 5 lapis bedak asas tu. Huhu... Then gambar yang kedua tu plak hanya 15 minit, sebab dah kesuntukan masa. Tu pun dah kena marah dengan abang saya sebab janji jam 12.30 nak gerak dari rumah. Tapi waktu tu dah jam 1 ptg, saya masih terkial2 pakai tudung dengan veil dan dibantu oleh En Stormpong. Tak pasal-pasal beliau kena tolong saya bersiap. Siap tercucuk-cucuk telinga saya dengan jarum peniti semasa nak lekatkan veil pada tudung.
Bagaimanapun, bersyukur kepada Allah kerana memudahkan urusan kami. Semuanya berjalan lancar. :)
Tajuk entry kemain lagi speaking homputih. Tetiba isi kandungan entry ni, bersepai bahasa melayu. Takpe, saya orang melayu.
Untuk majlis perkahwinan saya yang dah berlaku 16 hari lepas, saya tak mengupah mana-mana mak handam untuk memekapkan diriku ini. Mula-mula macam nak menggunakan perkhidmatan kawan sekolah menengah saya yang jadi mekap artis di Bobbi Brown. Tapi last minute beliau tak dapat cuti plak. Kemudian, saya ada juga minta tolong kawan saya yang berada di Kuantan untuk carikan jurumekap. Jumpa tu jumpa. Tapi saya tak tengok hasil keja dia macamana. Hanya booking melalui kawan saya tu je. Lagipun, bila saya bagitau mak saya yang saya nak amik jurumekap dengan bayaran RM200 sekali mekap, mak saya tak setuju, then beliau suruh saya mekap sendiri jek. Erm, so saya ok je la.. Cancel booking, then saya kuatkan azam dan yakinkan diri bahawa saya memang boleh mekap diri sendiri, dihari perkahwinan saya. Tak peduli la orang nak cakap apa. Asalkan saya boleh kawen. [Fuh... ayat desperado ni... auwww...].
Sebenarnya, kalau mak saya benarkan saya upah jurumekap pun, saya sendiri agak cerewet. Saya paling fobia kalau-kalau mekap saya nampak mcm clown pada hari perkahwinan. Kalau mekap buruk masa ari perkahwinan, memang disaster la. Dah la time tu la kita akan bergambar bagai nak rak. Pastu, gambar-gambar tu plak akan disimpan selama-lamanya. Jadi, bila mak saya tak suka kalau saya upah jurumekap, saya sebenarnya suka. Kekeke.. Supaya saya boleh mekap diri saya sendiri dan control warna dan ketebalan mekap saya tu. Biar la tak berapa cantik macam profesional. Asalkan diri sendiri puashati dan even kalo buruk sekalipun, saya takde sesiapa yang dapat dipersalahkan. Itu je yang paling penting. Hahaha.
Saya mula mekap untuk hari nikah dan kenduri di rumah saya, pada jam 8.45am. Majlis akad nikah jam 11 am. Lama kan? Tu pun, siap pakai tudung semua dah hampir-hampir jam 11.00 a.m. Macam jam 10.59 am gitu kot. Jurunikah plak terlebih punctual. Beliau sampai awal. Memang cemerlang. Nasib baik le bila saya tepon En Stormpong masa tu beliau dah on the way. So, saya tak la gelabah beruk sangat. Kalau on the way En Stormpong tu, insyaAllah sempat sampai punya. *Sebab umah kami tak jauh mana pun.
So, hasil mekap diri sendiri yang tak seberapa tu, macam ni la... Gambar pertama yang pakai tudung putih tu, amik masa 2 jam 30 minit. 5 lapis bedak asas tu. Huhu... Then gambar yang kedua tu plak hanya 15 minit, sebab dah kesuntukan masa. Tu pun dah kena marah dengan abang saya sebab janji jam 12.30 nak gerak dari rumah. Tapi waktu tu dah jam 1 ptg, saya masih terkial2 pakai tudung dengan veil dan dibantu oleh En Stormpong. Tak pasal-pasal beliau kena tolong saya bersiap. Siap tercucuk-cucuk telinga saya dengan jarum peniti semasa nak lekatkan veil pada tudung.
Bagaimanapun, bersyukur kepada Allah kerana memudahkan urusan kami. Semuanya berjalan lancar. :)
yg bju hijau tu mesti pakai eyeshadow warna hijokan..suka la..
ReplyDeletenasha aziz pon suka guna eyeshadow warna hijo :)
lawa tp.simple.sweet
ReplyDeleteuish..ada bakat rupenye
ReplyDelete