Sejahteralah ke atas kamu...
Sejak2 buat bunga telur sendiri ni, saya makin kuat menengok TV. Mana tidaknya, buat bunga telur depan TV. Sambil-sambil mencantumkan kelopak bunga tu, sambil jeling-jeling gak ke TV. Sampaikan drama melayu termasuk cite hantu pun saya tgk. Cuma kalo dah tak tahan sgt tengok muka pelakon yang ntah sape2, saya tgk Astro Oasis untuk dengar zikir-zikir atau bacaan ayat Quran [tapi slot tu hanya ada sekejap je] atau MTV .. dengor lagu je, takyah fokus sangat.
Kamu perasan tak kalo drama-drama melayu ni, adegan-adegan dia agak stereotype. Contohnya... Adegan 1 : Kalo jawab tepon, kemudian dapat berita buruk.... mesti dialognya ialah 'APAAAAAAAA??????' dgn gaya yang sungguh berlakon terkejut. Biasanya lepas dah ckp dialog 'apa' tu, akan diikuti dengan ayat ulangan seperti 'Apaaaa??? Nenek tercekik kulit rambutann????'. Heheh...
Adegan 2 : adegan kejar orang yang dah nak naik kapal terbang. Orang yang nak naik kapal terbang tu plak mestilah seorang yang frust. Nak bawak diri pegi London. [London memanjang, padahal ntah2 Singapore pun blum penah pegi, huhu.]. Masa orang yang nak kejar orang yg nak naik kapal terbang tu on the way nak pegi airport, mesti mcm waktu tu suntuk dan lagi 2,3 minit je lagi daripada waktu berlepas, then last skali mesti sempat jumpa jugak. Kita yang menonton ni pun sama naik je berdebar. Padahal dah tau dah dierang mesti akan dapat jumpa punyer. Heheh... Mainan perasaan betul.
Adegan 3 : Adegan perbincangan kat meja makan. Lagi-lagi makan... Lepas makan, makan. Maksudnya, slot drama tu, cara dierang nak sampaikan sesuatu jalan cerita mesti melalui perbincangan di meja makan. Kesimpulannya drama melayu dan meja makan memang tidak dapat dipisahkan lagi.
Ok.. Dah blank. Nnt kalo dah ingat, saya sambung lagi entry ni.
Sejak2 buat bunga telur sendiri ni, saya makin kuat menengok TV. Mana tidaknya, buat bunga telur depan TV. Sambil-sambil mencantumkan kelopak bunga tu, sambil jeling-jeling gak ke TV. Sampaikan drama melayu termasuk cite hantu pun saya tgk. Cuma kalo dah tak tahan sgt tengok muka pelakon yang ntah sape2, saya tgk Astro Oasis untuk dengar zikir-zikir atau bacaan ayat Quran [tapi slot tu hanya ada sekejap je] atau MTV .. dengor lagu je, takyah fokus sangat.
Kamu perasan tak kalo drama-drama melayu ni, adegan-adegan dia agak stereotype. Contohnya... Adegan 1 : Kalo jawab tepon, kemudian dapat berita buruk.... mesti dialognya ialah 'APAAAAAAAA??????' dgn gaya yang sungguh berlakon terkejut. Biasanya lepas dah ckp dialog 'apa' tu, akan diikuti dengan ayat ulangan seperti 'Apaaaa??? Nenek tercekik kulit rambutann????'. Heheh...
Adegan 2 : adegan kejar orang yang dah nak naik kapal terbang. Orang yang nak naik kapal terbang tu plak mestilah seorang yang frust. Nak bawak diri pegi London. [London memanjang, padahal ntah2 Singapore pun blum penah pegi, huhu.]. Masa orang yang nak kejar orang yg nak naik kapal terbang tu on the way nak pegi airport, mesti mcm waktu tu suntuk dan lagi 2,3 minit je lagi daripada waktu berlepas, then last skali mesti sempat jumpa jugak. Kita yang menonton ni pun sama naik je berdebar. Padahal dah tau dah dierang mesti akan dapat jumpa punyer. Heheh... Mainan perasaan betul.
Adegan 3 : Adegan perbincangan kat meja makan. Lagi-lagi makan... Lepas makan, makan. Maksudnya, slot drama tu, cara dierang nak sampaikan sesuatu jalan cerita mesti melalui perbincangan di meja makan. Kesimpulannya drama melayu dan meja makan memang tidak dapat dipisahkan lagi.
Ok.. Dah blank. Nnt kalo dah ingat, saya sambung lagi entry ni.
Comments
Post a Comment
Saper komen, dia best!