Kaki Kiri...

Sejahteralah ke atas kamu yang membaca blog ini...

Sebab tu orang-orang tua kata.... Jangan buat jahat pada orang. Nanti Tuhan balas. Ari ni JekJan MC sebab sakit mata. Tapi beliau ader beli kek dengan saya. So, beliau dtg la ofis kejap tadi utk amik kek tu. Cuma beliau tak naik ke atas, saya yg turun ke lobi utk bagi kek tu kepada beliau. Sampai je kat luar lobi, saya nampak Jekjan tunggu dalam keta Wira SE merah beliau. Dgn husband beliau yang bakal jadi pembaca berita RTM tu. Ngehngeh... Saya rasa mcm nak gelak kan dierang sebab dua-dua org MC disebabkan sakit mata. Pastu saya pun tutup mata dengan tangan konon-kononnya tanak bagi jangkit penyakit mata mereka tu.... Then.... huhuhu..... saya tak perasan saya dah sampai tangga, anak tangga dah bermula pastu saya tersalah pijak tangga tu seolah-olah saya masih nak pijak lantai dan kaki kiri saya terpeleot bersama kek di tangan. Ada sorang lelaki pertengahan usia kata atas tangga tu macam terkejut sebab saya melatah oppocot cot cot.... Dan beliau cakap kat saya, "eh, baik-baik turun tangga tu".

Errm... Biler dah nampak saya dah terpeleot tu, apalagi.... Jekjan dgn husband beliau kat dlm keta tu bantai gelakkan saya. Arghh.... pastu sampai kat Jekjan, beliau cakap... "Tu la... lain kali kalo nak turun tangga jangan tutup mata", sambil sambung gelakkan saya lagi. Cheeseee....

Dah la masa balik kampung ari tu, kaki kiri saya terhempap dengan besen besar betul-betul kat atas tulang, masa nak tadah air. [sempena air di empangan Chereh yang akan dilepaskan yg akan menyebabkan bekalan air paip di Sungai Lembing akan jadi coklat]. So, untuk menjamin kebersihan air untuk kegunaan mak dan abah saya maka saya tadahkan la air bersih untuk mereka.

Hari yang sama tu, saya nak balik ke KL. Nak tumpang abang saya sebab beliau nak ke Cameron Highlands melawat projek di sana. Saya call beliau untuk minta beliau amik saya di rumah di kampung, instead of dia suh saya tunggu di bandar Kuantan, naik bas sendiri ke bandar Kuantan. Abang saya setuju amik saya di rumah, TAPI dengan syarat; SAYA PERLU SEDIAKAN BUAH DUKU UNTUK BELIAU. Buah duku tu, kalo nak amik, kena panjat pokok ler nampak gayanya. Mana ader sesaper dah kat umah time tu. Takkan nak suh mak saya. Beliau sakit jantung. Kakak saya pulak preggy woman. Anak-anak buah plak semua gi skolah. So how? Me la yg kena panjat kan? huhuhu.... Pokok duku tu.... bukan macam pokok rambutan yang rendang dan banyak dahan. Tapi batang pokoknya sepanjang 2 meter, pastu dahannya tak memanjang ke tepi. Buahnya plak tumbuh kat dahan yang tinggi.
Haiih.... Dengan seluar tido putih bunga-bunga kecit kaler pink, saya panjat gak la pokok duku sebab dah janji dgn abang saya. 2 meter pertama guna tangga, pastu baru naik pokok tu betul2. Cabang antara dahan dah la sempit. Mcm lastik jer. Saya pijak sampai tersepit kaki kat celah dahan tu. Heheh.. Kaki kiri gak... Dan yang bestnya...pokok itu.... penuh dengan serangga yang berpinggang ramping..... [kerengga]. Tapi, mungkin disebabkan mind power saya kuat, maka aura saya dah membuatkan semua kerengga-kerengga tu ketar gigi nak dekat dgn saya. Heheh...


Buah duku tu mmg manis giler. Tak terkalah. Cuma tak sempat nak bawak balik bagi kawan-kawan. Sebab kesukaran nak memanjatnya. Dapat 2 kilos jer. Huhuh...

Jadi, itu je la citer saya berkenaan kaki kiri saya. Muahahaha... Mesti beriya korang baca, pastu rupa-rupanya tah hapa-hapa je citer ni. :D